Bruiloft meepakken
Blijf op de hoogte en volg Imke
18 Februari 2013 | Oostenrijk, Mittelberg
Woensdag 30 januari t/m zaterdag 2 februari;
En toen was alles weer groen en vlak. De besneeuwde bergtoppen aan het eind van de horizon uitgezonderd. Ik zit in de trein naar Nederland voor een kort verblijf. In het donker van de ochtendgloren ben ik aan boord gegaan en ingesukkeld. Op het moment dat ik mijn ogen weer open doe, is een heel stuk Duits landschap aan mij voorbijgegaan en ziet de wereld er totaal anders uit.
Mijn neef gaat trouwen en gelukkig heb ik kunnen regelen dat ik op en neer kan om het bij te wonen. De bruiloft vindt op 1 februari plaats wat betekent dat ik donderdag een hele dag heb om bij te komen van de reis en lekker niets hoef te doen. Behalve in de namiddag mijn 2 boyfriends zien. De ene is bijna 3,5 en de ander iets ouder dan 1 jaar. Allebei zijn ze net zo blond als hun vader, mijn broer, vroeger was. Er wordt heel wat bijgebept en voor ik het in de gaten heb, moet ik er alweer vandoor. Naar de bios waar ik met een vriendin heb afgesproken. De film valt ietwat tegen, maar desondanks hebben we de grootste lol. Zoals altijd. Daarna keer ik huiswaarts en stap zo ongeveer direct mijn bed in.
De volgende dag heb ik tijd voor wat boodschappen; broodjes, wat lekkers en tijdschriften voor de terugweg. Als lunch een typisch Nederlands broodje kroket. De rest van de middag dwaal ik een beetje doelloos op internet rond totdat het tijd is me om te kleden voor het feest. In Utrecht bij, wat ik gisteren heb ontdekt, het grootste kasteel van Nederland. Omdat we in het donker arriveren, kan ik helaas geen scherpe foto's maken. Laat staan dat we veel van het landgoed en het gebouw zelf kunnen zien. Jammer, maar we komen uiteindelijk voor de bruidegom en zijn bruid.
Na een kort weerzien met een aantal familieleden, spot ik een mooie jurk met daarin een stralende pasgehuwde vrouw. Ook zie ik my cousin met een big smile op zijn gezicht die er de hele avond niet meer vanaf gaat. We lopen de zaal in en na de eerste dans van het bruidskoppel, stromen we geleidelijk allemaal de vloer op. Vooral mijn oom gooit zijn heupen in de strijd wat voor de nodige entertainment zorgt.
Gelukkig komen er regelmatig snacks voorbij, want mijn lintworm is weer eens actief en moet tevreden gehouden worden. Als afsluiting wordt eerst Guusje ingezet met 'Brabant' voor onze roots en daarna volgt 'Nije dei' van De Kast, want de nog immer supergelukkig uitziende bruid is van origine een rasechte Friezin. Tijdens deze twee liedjes staan we met z'n allen om het nieuwe echtpaar en ik prijs me gelukkig met mijn familie en het feit dat ik dit met ze kan delen. Morgen moet ik weliswaar wederom lang in de trein zitten, maar dit bliksembezoek was zekers te weten de moeite waard.
De reis terug verloopt niet helemaal vlekkeloos helaas. De eerste ICE laat te lang op zich wachten en daardoor mis ik de aansluitende trein. In Ulm moet ik dan zo'n 3 kwartier wachten op de laatste verbinding. Ik loop even bij een bakker binnen anders heb ik morgen geen ontbijt. Ook sla ik wat fruit in en net als ik terug naar het station wil lopen, zie ik een grote sportwinkel waar het uitverkoop is. Bij het eerste rek is het raak; ik ben op slag verliefd op een ski-jas. In het hokje blijkt ie perfect te passen, dus die komt mooi met mij mee.
Uiteindelijk arriveer ik ruim een uur later dan gepland in Oberstdorf. Rond 21.00 uur ben ik thuis en in de keuken tref ik een nieuwe huisgenoot. Een Nederlandse van 18 jaar die de rest van het seizoen zal blijven. Terwijl ik wat sta te koken, druppelen een aantal andere skileraren binnen die komen kaarten. Een gezellige boel is het weer en wat mij betreft kan de tweede seizoenshelft beginnen.
En toen was alles weer groen en vlak. De besneeuwde bergtoppen aan het eind van de horizon uitgezonderd. Ik zit in de trein naar Nederland voor een kort verblijf. In het donker van de ochtendgloren ben ik aan boord gegaan en ingesukkeld. Op het moment dat ik mijn ogen weer open doe, is een heel stuk Duits landschap aan mij voorbijgegaan en ziet de wereld er totaal anders uit.
Mijn neef gaat trouwen en gelukkig heb ik kunnen regelen dat ik op en neer kan om het bij te wonen. De bruiloft vindt op 1 februari plaats wat betekent dat ik donderdag een hele dag heb om bij te komen van de reis en lekker niets hoef te doen. Behalve in de namiddag mijn 2 boyfriends zien. De ene is bijna 3,5 en de ander iets ouder dan 1 jaar. Allebei zijn ze net zo blond als hun vader, mijn broer, vroeger was. Er wordt heel wat bijgebept en voor ik het in de gaten heb, moet ik er alweer vandoor. Naar de bios waar ik met een vriendin heb afgesproken. De film valt ietwat tegen, maar desondanks hebben we de grootste lol. Zoals altijd. Daarna keer ik huiswaarts en stap zo ongeveer direct mijn bed in.
De volgende dag heb ik tijd voor wat boodschappen; broodjes, wat lekkers en tijdschriften voor de terugweg. Als lunch een typisch Nederlands broodje kroket. De rest van de middag dwaal ik een beetje doelloos op internet rond totdat het tijd is me om te kleden voor het feest. In Utrecht bij, wat ik gisteren heb ontdekt, het grootste kasteel van Nederland. Omdat we in het donker arriveren, kan ik helaas geen scherpe foto's maken. Laat staan dat we veel van het landgoed en het gebouw zelf kunnen zien. Jammer, maar we komen uiteindelijk voor de bruidegom en zijn bruid.
Na een kort weerzien met een aantal familieleden, spot ik een mooie jurk met daarin een stralende pasgehuwde vrouw. Ook zie ik my cousin met een big smile op zijn gezicht die er de hele avond niet meer vanaf gaat. We lopen de zaal in en na de eerste dans van het bruidskoppel, stromen we geleidelijk allemaal de vloer op. Vooral mijn oom gooit zijn heupen in de strijd wat voor de nodige entertainment zorgt.
Gelukkig komen er regelmatig snacks voorbij, want mijn lintworm is weer eens actief en moet tevreden gehouden worden. Als afsluiting wordt eerst Guusje ingezet met 'Brabant' voor onze roots en daarna volgt 'Nije dei' van De Kast, want de nog immer supergelukkig uitziende bruid is van origine een rasechte Friezin. Tijdens deze twee liedjes staan we met z'n allen om het nieuwe echtpaar en ik prijs me gelukkig met mijn familie en het feit dat ik dit met ze kan delen. Morgen moet ik weliswaar wederom lang in de trein zitten, maar dit bliksembezoek was zekers te weten de moeite waard.
De reis terug verloopt niet helemaal vlekkeloos helaas. De eerste ICE laat te lang op zich wachten en daardoor mis ik de aansluitende trein. In Ulm moet ik dan zo'n 3 kwartier wachten op de laatste verbinding. Ik loop even bij een bakker binnen anders heb ik morgen geen ontbijt. Ook sla ik wat fruit in en net als ik terug naar het station wil lopen, zie ik een grote sportwinkel waar het uitverkoop is. Bij het eerste rek is het raak; ik ben op slag verliefd op een ski-jas. In het hokje blijkt ie perfect te passen, dus die komt mooi met mij mee.
Uiteindelijk arriveer ik ruim een uur later dan gepland in Oberstdorf. Rond 21.00 uur ben ik thuis en in de keuken tref ik een nieuwe huisgenoot. Een Nederlandse van 18 jaar die de rest van het seizoen zal blijven. Terwijl ik wat sta te koken, druppelen een aantal andere skileraren binnen die komen kaarten. Een gezellige boel is het weer en wat mij betreft kan de tweede seizoenshelft beginnen.
