Derde week vrijwilligerswerk (Moin)

Maandag 1 t/m vrijdag 5 oktober;
Daar gaan we dan, een nieuwe week en een nieuw project. Omdat de bustijden niet goed aansluiten op het schoolrooster brengt Bernal, eigenaar van Paradero, me erheen. Op de eerste dag word ik meteen in het diepe gegooid. Nadat de lerares Engels een tijdje theorie heeft behandeld, zegt ze plots tegen los niños dat het woord aan mij is. Pardon? Okee.... die had ik niet verwacht. Zonder voorbereiding begin ik met mezelf voor te stellen en daarna vraag ik de kids hun namen. Kinderen zijn curieus, dus dat voordeel heb ik als onbekend gezicht op hun school.

Bij elke groep probeer ik te bepalen wat de mood is en op welk niveau hun Engels ligt. Aan de hand daarvan snijd ik onderwerpen aan die interessant voor ze kunnen zijn. In 2 dagen heb ik lesgegeven aan alle groepen; van de eerste t/m de zesde klas. Met de 11- en 12-jarigen uit de hoogste klassen heb ik het over muziek. Omdat ze vast naar Engelstalige liedjes luisteren, vraag ik welke woorden erin voorkomen. Dit blijtk een gouden greep en de ene na de andere kreet volgt. Als ik het vervolgens vertaal, zijn sommige gezichtsuitdrukkingen onbetaalbaar. Het is duidelijk dat ze iets totaal anders verwachtten of gewoon geen benul hadden. Ook behandel ik landen nadat ik verteld heb dat ik uit Nederland kom. Ben blij dat ik, boven eigen verwachting, hun aandacht kan vasthouden. Tijdens de lessen van zowel klas 3 als 4 combineer ik getallen met rekenen, hebben we het over kleuren en leer ik ze ´i am, you are, he is´ etc. Ook dit is een hit en iedereen doet keurig mee. De jongste leerlingen van 6 t/m 8 jaar vinden dieren en eveneens kleuren het leukst. Als ik iets aanwijs, beginnen ze enthousiast te roepen. De één nog harder dan de ander.

Op woensdag is de lerares wel aanwezig, maar zegt zich niet lekker te voelen met als gevolg dat ik alle lessen overneem en zij achterin de klas zit om eventueel bij te sturen. Het verloopt allemaal gesmeerd.

De volgende dag gaan de lessen Engels niet door i.v.m. totale afwezigheid van de lerares. Ik help daarom mee met geografie en wiskunde. Tijdens geografie assisteer ik bij vragen en loop ik rond om te kijken of de taken correct worden uitgevoerd. Bij wiskunde verveel ik me voor het eerst en zit ik er voor spek en bonen bij. Daarom ga ik naar buiten en maak foto´s. Dan is het tijd een paar uur bij de kleuters mee te helpen. Wanneer ze gaan tekenen, krijg ik tevens papier in mijn handen gedrukt. Als ik iets helaas niet kan, is het wel met een potlood in de weer zijn. Er is een simpel poppetje dat ik gebruik als ik het gevoel heb dat ik iets neer moet krabbelen. Een jochie kijkt ernaar en vraagt of ik dit ook op zijn blad kan zetten. De volgende ziet het en wil ook. Voor ik het doorheb, heeft zich een rij kleuters gevormd en staan ze elkaar zelfs te duwen. Alleen maar omdat ze zo graag dat poppetje door mij getekend willen hebben. Bij de laatste paar wil ik bijna mijn handtekening erbij zetten. Haha, geweldig die kids.

Vrijdag is er een voorlichting over turtles georganiseerd door een groepje vrijwilligers uit Tortugero (befaamde plaats in Costa Rica waar schildpadden hun eieren op het strand neerleggen). Erg leuk en interessant. Niet alleen voor de kinderen, ook voor mij. Elke groep krijgt een opdracht waarin ze spelenderwijs info leren en noteren. Daarna wordt dit voorgedragen aan de anderen. Ik word bij een groep gezet die aan het tekenen is en dien mee te helpen (gaan we weer). Een look-a-like van Sean Kingston zit naast me en hij blijkt de grappenmaker van school. De ochtend vliegt om en ter afsluiting is er nog muziekles. Ditmaal ga ik tussen de leerlingen zitten. Sean komt ook binnen en begint te dansen, het blijkt zijn favo les. Hoe kan het ook anders. We maken groepjes van 4 personen en de 3 meisjes in de klas plus ik vormen er eentje. De taak is muziek maken met onze handen en voeten. Zo slaan we met z´n allen ritmisch op tafels en stampen we wat af.

De school is niet groot, in toaal 95 leerlingen. Er zijn 2 roosters; van 7.00 tot 12.10 uur en van 12.30 tot 17.00 uur. De klasgrootte varieert van 8 tot 13 kids. De ene keer heeft een klas les in de ochtend en dan weer in de namiddag. Om de bus te kunnen halen, help ik telkens tot 11.45 uur en keer dan terug naar het rescue center. Daar pas ik mee op de aapjes en ga ik met de honden naar het strand. In mijn hoofd neem ik langzaam maar zeker afscheid van alles en iedereen. Het voelt onwerkelijk dat ik wegga en vooral dat ik me dadelijk weer in de drukte van San José zal bewegen.