Vierde weekend (San José en omgeving)
Blijf op de hoogte en volg Imke
08 September 2012 | Costa Rica, San José
Zaterdag 8 september, 18.30 uur;
Mijn originele plan om te gaan raften heb ik laten varen. Ik was meer in de mood voor iets cultureels en daarom stond ik op vrijdag om 10.15 uur gereed bij de taalschool voor een tour met verschillende stops in de buurt van San José.
De eerste was bij de koffieplantage Doca Estate. Alvorens we een rondleiding kregen, hadden we een uitgebreide en reuzelekkere lunch. Ook leerde ik daar de andere tourdeelnemers kennen. Grappig om te achterhalen waar ze vandaan komen, waarom ze in Costa Rica zijn en hoe we dan uiteindelijk met z’n allen om de tafel zijn beland. De rondleiding zelf was boeiend met dank aan onze gids die veel wist te vertellen.
Next stop was in het dorpje Grecia bij een kerk compleet gemaakt van metaal(!). Heb erop geklopt ter controle en het bleek geen grap. Na het maken van de benodigde foto’s, zijn we verder gereden naar de oxcart factory in Sarchi. Het gebruikelijke beeld van een fabriek kun je meteen uit je hoofd zetten, want het was meer een kleine werkschuur. In het atelier ernaast waar de producten (allerlei souvenirs van hout) beschilderd werden, vertelde een arbeider me dat ze er met slechts 7 personen werkzaam zijn. Hijzelf was bezig met het decoreren van een kleine opbergkoffer en zijn antwoord was 18 uur toen ik vroeg hoe lang hij ermee bezig zou zijn.
Op weg terug naar de hoofdstad, kwamen we in de file te staan met dank aan de wedstrijd Costa Rica – Mexico die ‘s avonds werd gespeeld. De twee Mexicanen in onze groep gingen erheen en werden steeds uitgelatener naarmate de tijd vorderde. Heb niet bijgehouden hoe vaak ik ’viva Mexico' heb gehoord, maar laten we het erop houden dat ontzettend veel keer geen understatement is. Als ik nog een kaartje had kunnen bemachtigen, was ik met ze meegegaan.
Vamiddag heb ik de mooiere plekken van San José ontdekt. Ten noorden van het nationale museum waren een aantal parken en interessante gebouwen. Voelde me net een Japanner door het veelvoudige geflits van mijn fototoestel. Toen ik honger kreeg, ben ik een lunchtentje ingeschoten en heb mezelf op de beste worteltaart ooit getrakteerd. Smaakt serieus beter dan dat het klinkt. Vervolgens was het tijd voor een sessie fitness. Maar jezus, wat was het warm in die zaal zeg. Toen ik toevallig in de spiegel keek tijdens het lopen op de band, donderde ik er bijna vanaf. Een super-, maar dan ook echt superrood hoofd.
Dadelijk eten, mijn tas inpakken, meteen slapen en dan morgenvroeg zit ik een uur of 4 à 5 in de bus op pad naar mijn eerste vrijwilligersproject.
Mijn originele plan om te gaan raften heb ik laten varen. Ik was meer in de mood voor iets cultureels en daarom stond ik op vrijdag om 10.15 uur gereed bij de taalschool voor een tour met verschillende stops in de buurt van San José.
De eerste was bij de koffieplantage Doca Estate. Alvorens we een rondleiding kregen, hadden we een uitgebreide en reuzelekkere lunch. Ook leerde ik daar de andere tourdeelnemers kennen. Grappig om te achterhalen waar ze vandaan komen, waarom ze in Costa Rica zijn en hoe we dan uiteindelijk met z’n allen om de tafel zijn beland. De rondleiding zelf was boeiend met dank aan onze gids die veel wist te vertellen.
Next stop was in het dorpje Grecia bij een kerk compleet gemaakt van metaal(!). Heb erop geklopt ter controle en het bleek geen grap. Na het maken van de benodigde foto’s, zijn we verder gereden naar de oxcart factory in Sarchi. Het gebruikelijke beeld van een fabriek kun je meteen uit je hoofd zetten, want het was meer een kleine werkschuur. In het atelier ernaast waar de producten (allerlei souvenirs van hout) beschilderd werden, vertelde een arbeider me dat ze er met slechts 7 personen werkzaam zijn. Hijzelf was bezig met het decoreren van een kleine opbergkoffer en zijn antwoord was 18 uur toen ik vroeg hoe lang hij ermee bezig zou zijn.
Op weg terug naar de hoofdstad, kwamen we in de file te staan met dank aan de wedstrijd Costa Rica – Mexico die ‘s avonds werd gespeeld. De twee Mexicanen in onze groep gingen erheen en werden steeds uitgelatener naarmate de tijd vorderde. Heb niet bijgehouden hoe vaak ik ’viva Mexico' heb gehoord, maar laten we het erop houden dat ontzettend veel keer geen understatement is. Als ik nog een kaartje had kunnen bemachtigen, was ik met ze meegegaan.
Vamiddag heb ik de mooiere plekken van San José ontdekt. Ten noorden van het nationale museum waren een aantal parken en interessante gebouwen. Voelde me net een Japanner door het veelvoudige geflits van mijn fototoestel. Toen ik honger kreeg, ben ik een lunchtentje ingeschoten en heb mezelf op de beste worteltaart ooit getrakteerd. Smaakt serieus beter dan dat het klinkt. Vervolgens was het tijd voor een sessie fitness. Maar jezus, wat was het warm in die zaal zeg. Toen ik toevallig in de spiegel keek tijdens het lopen op de band, donderde ik er bijna vanaf. Een super-, maar dan ook echt superrood hoofd.
Dadelijk eten, mijn tas inpakken, meteen slapen en dan morgenvroeg zit ik een uur of 4 à 5 in de bus op pad naar mijn eerste vrijwilligersproject.
-
09 September 2012 - 04:56
Eline Sabbe:
Leuk om uw reisverhalen te volgen, nu ik niet meer naast je op de schoolbanken zit! Allesinds heel veel plezier gewenst deze week en laat mij iets weten !
Groetjes -
09 September 2012 - 17:00
Chantal:
Hey im,
Heb je verhalen gelezen en wat heb je al weer veel meegemaakt! Ben benieuwd naar het werken bij de dieren, wacht je nieuwe blog vol spanning af
Xxx Chantal -
17 September 2012 - 14:26
Lindsy:
heeey immie!!
Leuk zeg allemaal, ik lees aandachtig al je verhalen en zie je leuke foto's!!!
Ik ben benieuwd naar je volgende project! Wild animals hihihi!! Dat wordt super denk ik!
Ga zo door!! Dikke zoen van Lins
xxxxxxxxxxxxxxx
