Lang weekend (San José en omgeving)

Vrijdag 19 t/m dinsdag 23 oktober;
Dag 1
-Lunchen bij Kai
In dit geval staat dat voor een restaurant waar je lekker kunt eten. Nieuwsgierig naar de cappuccino met pepermuntsmaak op de kaart, heb ik deze besteld. Bleek een interessante keuze. Moet ik thuis ook eens proberen te maken.

-Opnieuw verdwalen in de hoofdstad
Onderweg naar een mall waar ik nog niet eerder ben geweest, was het onduidelijk hoe verder te lopen. Iedereen die we de weg vroegen, zei rechtdoor. Daar bleek niets te zijn. De tijd begon een beetje te dringen en onze voeten wilden niet meer zo graag, dus hielden we een taxi aan. Paar minuten later werden we keurig voor de ingang afgezet. Eind goed, al goed.

-Twee films (bijna) direct achter elkaar kijken
Film nr. 1 was niet zo'n succes, maar die erna des te meer. Wat wil je ook met Liam Neeson in de hoofdrol. Ik zat gedurende deze film wel constant met mijn oren dicht gedrukt. Weet dat het geluid in cinema's niet zacht staat, maar de volumeknop stond op stand de-gasten-moeten-na-afloop-stokdoof-de-zaal-uitlopen.

- Naar bed op een belachelijk vroeg tijdstip


Dag 2
-Wekker gaat af
Neeeeee, ik wil niet opstaan!

-5.10am
Toch maar wel doen, anders kom ik te laat voor rafting.

-Busrit in alle vroegte naar Rio Pacuare
Half slaperig zit ik in de minivan als bij het volgende ophaalpunt een aantal luidruchtige Amerikanen binnenvallen. Ochtendmensen gok ik. Bij mij ligt het maar net aan de dag en vandaag was mijn rise and shine feeling niet zo aanwezig. Het ergste was nog dat ze een gesprek aan wilden knopen door nog harder 'grappige' opmerkingen in mijn oor te tetteren. Stelleteje blaaskaken. Toen ze eindelijk doorhadden dat je zo geen indruk maakt, deden ze normaal.

-Uitleg rafting
'Er zijn 42 rapids, dus 42 kansen om uit de boot te vallen. Als dit gebeurt, moet je uitkijken voor de rotsen. Je kunt makkelijk vast komen te zitten. Daarom is het het beste als je jezelf plat maakt en mee laat voeren door de golven. We proberen je dan weer in de boot te krijgen, maar wellicht is een krokodil ons voor'. Geweldig, waarom wou ik dit ook alweer?

-30 kilometer on the river
Amazing! Ben niet in het water gemieterd. Wel tot op het bot toe nat geworden, bijna tegen een rots aangebotst, een behoorlijk aantal keer 'pura vida' geschreeuwd (onze yell), wedstrijdje gedaan met een andere boot (wij gewonnen), te sterk geweest voor de gids die me in het water probeerde te gooien, heel veel gelachen en van het uitzicht genoten.

-Verstoring van de openbare orde tijdens terugreis
De Amiclub liet zijn stem weer gelden. Toen iedereen onderuit gezakt aan het dutten was, werd er ineens countrymuziek opgezet. Rampzalige manier om wakker geschut te worden. Even later begonnen ze uit volle borst mee te zingen. Mafkezen!


Dag 3
-Weerzien met Elida
Ze bleek een uur eerder dan mij te zijn ingecheckt. We hadden een hoop bij te praten en het was meteen lachen, gieren, brullen. Dacht dat ik onhandig was en veel van eten hield, maar zij is misschien nog wel een graadje erger. Was ik even vergeten en het geeft me een goed gevoel reunited te zijn.

-Ongewenste gast in dorm
Zijn bijnaam is ’creepy old guy’ en ik krijg de kriebels van hem. Kan mijn vinger er niet op leggen wat het precies is, maar ik ontwijk hem en kom het liefst totaal niet in zijn buurt. De onprettige geur die om hem heen hangt, versterkt dit gevoel. Het is de eerste keer dat ik echt moeite heb een dorm te moeten delen met iemand.


Dag 4
-Meer ongewilde gasten
Had nog niet eerder last van muggen in de stad, maar nu ben ik erachter gekomen dat ze zich allemaal in dit hostel verzameld hebben. En vannacht hebben ze me aangevallen, waardoor mijn benen wederom vol rode bulten zitten. Waren ze eindelijk weg... zucht.

-Bezoek fossielenmuseum
Op wens van Elida zijn we naar het museum gegaan. Vooral veel opgezette dieren gezien, variërend van een mega-struisvogel tot blu morphos (vlindersoort, één van de symbolen van Costa Rica). Ook een tynosaurus rex gezien, zijn skelet dan. Wat een reusachtig beest.

-Arrival derde musketier
Een vriendin van Elida komt haar vakantie met ons vieren. Omdat we ontdekten dat ze om 10pm in plaats van 10am aan zou komen en we op wilden blijven, gingen we Grey’s Anatomy kijken om niet in slaap te vallen. Elida heeft de nieuwste episodes op haar computer staan en anders dan sommige die hard fans die ik ken, keek ik deze serie af en toe wanneer ik het toevallig voorbij zag komen. Als ik al eens tv keek. Op het moment dat ik toch maar ging slapen, arriveerde Elisabeth. Daardoor heeft ze me een hand gegeven toen ik met een paar stippen tandpasta in mijn gezicht (middeltje tegen mee-eters) voor mijn bed stond. Klein detail; mijn tandpasta is knalblauw. En door mijn hoofd schoot heel toepasselijk you never get a second chance to make a first impression.


Dag 5
-Regen doet plannen veranderen
We wilden naar Santo Domingo, een plaats een paar kilometer noordwaarts. Een oud stadje niet te ver weg dat de moeite waard is volgens de reisgids. Ideaal voor deze dag. Om er te komen, moesten we eerst naar Heredia en daar wisselen van bus of met een taxi onze weg vervolgen. Maar alvorens de overstap te nemen, gingen we lunchen. Terwijl we op een paar blokken afstand van de busstop aan het eten waren, begon het te regenen. Dusdanig hard dat het onmogelijk was de straat over te steken zonder doorweekt te zijn. Even wachten dus maar. Even werd vrij lang. Voordat het echt vervelend begon te worden, was het misschien beter onze plannen overboord te gooien en iets anders te gaan doen. In de deuropening hadden we een gesprekje met een aantal locals over de mogelijkheden. Er was een overdekt winkelcentrum met bios wat verderop. Als moviefanaat gaat een film er altijd wel in. Taxi por favor!

-Scary moments
Vanwege mijn cinemabezoek afgelopen vrijdag (zie dag 1), bleek een horrorfilm de enige mogelijkheid als ik iets nieuws wilde zien. Hm. Persoonlijk kijk ik nooit naar dit genre, want vind het zien van een onverwachte preview al een kwelling. De Noorse dames waren wel in voor een partijtje griezelen. Zal ik dan toch maar? Wie weet valt het mee. Kort samengevat heb ik ongeveer de helft gezien en afgaande op hun geschater heb ik er voor Elida en Elisabeth een flinke twist komedie aan toe weten te voegen.

-Opnieuw een aardbeving
In de avond zaten we aan de bar in het hostel onze zelfgemaakte, goedgevulde soep te eten toen het raak was. Deze keer leek het alsof we op een boot zaten die langzaam op en neer deint. Een keer of 8 en het was gedaan. Heel anders dan de vorige keer in de bus, maar wederom een bizar moment.