Derde week school (San José)
Blijf op de hoogte en volg Imke
04 September 2012 | Costa Rica, San José
Woensdag 29 augustus, 21.00 uur;
Gisteren en deze middag naar de bios geweest. De films zjin niet met elkaar te vergelijken, behalve dat ik naderhand helemaal happy uit de zaal liep. Bij de movie van vandaag heb ik trouwens de hele tijd met één oor dicht gekeken. Dit omdat het geluid nogal hard stond, maar vooral omdat ik eigenlijk een behoorlijk watje ben als het op filmkijken aankomt. Als het maar even spannend dreigt te worden, zit ik meteen met mijn handen voor mijn ogen of ik doe ze over mijn oren en knijp m'n ogen dicht. Vroeger gebruikte ik altijd een kussen dat ik voor mijn gezicht hield en nog steeds word ik daar weleens op aangesproken. Muchas gracias mi hermano!
Heb ondertussen besloten om de eerste twee weken vrijwilligerswerk in een dierenopvang te gaan doen. Deze zit in Moin en er wordt gezegd dat je hier de dieren vanaf dag 1 gewoon vast mag houden. Dat is ook wat de doorslag gaf. Ik zie mezelf al zitten met een aap op schoot. Daarna wil ik alvast gaan reizen en misschien keer ik dan rond 8 oktober terug naar San José om nogmaals twee weken te werken, met kinderen. Of in een weeshuis of op een (armere) school.
Over school gesproken; morgen is het de laatste keer les met z'n drieën. De andere meiden beginnen volgende week al met werken. Misschien dat ik dan alleen in de klas kom te zitten, wat ik niet zo heel tof vind. Met meerdere personen is het wat gezelliger en je kunt dan soms even wegdromen. Mañana ga ik ook maar weer eens aan de sport. Wil een uur lopen en fietsen. Op van die apparaten dan maar, lessen zijn er jammer genoeg niet bij op deze sportschool.
Mijn mama tica, gastmoeder, en ik zijn er onder het eten achter gekomen dat we bepaalde mannen niet zo mooi vinden. De tv stond aan (zoals altijd) en er was reclame waarbij een langharige vent in beeld verscheen. Zonder het afgesproken te hebben, riepen we tegelijkertijd 'iek'. We keken elkaar daarop verwonderd aan en moesten lachen. Dat was duidelijk.
Toen ik even later op mijn bed zat, stond er ineens iemand op de deur te bonzen. Ik schrok me wild. Het bleek Santiago te zijn, de peuter met wie ik o.a. het huis deel. Hij loopt me sinds vorige week telkens achterna als ik naar mijn kamer ga en als hij de kans krijgt, sneakt ie snel naar binnen. Dan worden allerlei dingen opgepakt plus bekeken en brabbelt hij er vrolijk op los. Alleen versta ik daar geen klap van. Gek manneke ook.
Gisteren en deze middag naar de bios geweest. De films zjin niet met elkaar te vergelijken, behalve dat ik naderhand helemaal happy uit de zaal liep. Bij de movie van vandaag heb ik trouwens de hele tijd met één oor dicht gekeken. Dit omdat het geluid nogal hard stond, maar vooral omdat ik eigenlijk een behoorlijk watje ben als het op filmkijken aankomt. Als het maar even spannend dreigt te worden, zit ik meteen met mijn handen voor mijn ogen of ik doe ze over mijn oren en knijp m'n ogen dicht. Vroeger gebruikte ik altijd een kussen dat ik voor mijn gezicht hield en nog steeds word ik daar weleens op aangesproken. Muchas gracias mi hermano!
Heb ondertussen besloten om de eerste twee weken vrijwilligerswerk in een dierenopvang te gaan doen. Deze zit in Moin en er wordt gezegd dat je hier de dieren vanaf dag 1 gewoon vast mag houden. Dat is ook wat de doorslag gaf. Ik zie mezelf al zitten met een aap op schoot. Daarna wil ik alvast gaan reizen en misschien keer ik dan rond 8 oktober terug naar San José om nogmaals twee weken te werken, met kinderen. Of in een weeshuis of op een (armere) school.
Over school gesproken; morgen is het de laatste keer les met z'n drieën. De andere meiden beginnen volgende week al met werken. Misschien dat ik dan alleen in de klas kom te zitten, wat ik niet zo heel tof vind. Met meerdere personen is het wat gezelliger en je kunt dan soms even wegdromen. Mañana ga ik ook maar weer eens aan de sport. Wil een uur lopen en fietsen. Op van die apparaten dan maar, lessen zijn er jammer genoeg niet bij op deze sportschool.
Mijn mama tica, gastmoeder, en ik zijn er onder het eten achter gekomen dat we bepaalde mannen niet zo mooi vinden. De tv stond aan (zoals altijd) en er was reclame waarbij een langharige vent in beeld verscheen. Zonder het afgesproken te hebben, riepen we tegelijkertijd 'iek'. We keken elkaar daarop verwonderd aan en moesten lachen. Dat was duidelijk.
Toen ik even later op mijn bed zat, stond er ineens iemand op de deur te bonzen. Ik schrok me wild. Het bleek Santiago te zijn, de peuter met wie ik o.a. het huis deel. Hij loopt me sinds vorige week telkens achterna als ik naar mijn kamer ga en als hij de kans krijgt, sneakt ie snel naar binnen. Dan worden allerlei dingen opgepakt plus bekeken en brabbelt hij er vrolijk op los. Alleen versta ik daar geen klap van. Gek manneke ook.
