Laatste dagen (San José) en terugreis

Maandag 5 t/m donderdag 8 november;
In de ochtend word ik wakker en voel me een stuk beter. Heb prima kunnen tukken en weet dat ik er goed aan heb gedaan eerder terug te keren. Met de German girls ga ik ontbijt inslaan en als ik buiten op ze sta te wachten, prop ik alvast een banaan naar binnen. De rest eet ik in het hostel waar we wat napraten over de Naked Tiger. Ik besef dat mijn reis bijna afgelopen is. Ook Steffi en Tanja beginnen aan een nieuw hoofdstuk, want morgen vertrekken ze naar Madrid en daarna gaat hun reis door naar Zuid-Afrika.

We zeggen tschüß en ik ga op weg naar school. Blijkbaar loop ik verkeerd, want op een gegeven ogenblik heb ik geen idee waar ik ben. Houd maar weer een taxi aan en die brengt me naar waar ik wil zijn. Op school zit ik de hele middag te werken aan mijn verslag over Nicaragua.

Als ik weer in het gastgezin kom, is er niemand. Er gaan zoveel dingen door mijn hoofd dat ik er gek van word en om alles te kunnen laten bezinken, ga ik naar bed. Ik word wakker gemaakt voor het avondeten. Mijn gastfamilie blijkt een aantal weken terug een dierenwinkel overgenomen te hebben en daar zijn ze erg druk mee. Ik ben vooralsnog dan ook de laatste student die ze in huis hebben. Heb totaal geen zin om mijn koffer al te pakken, dus dat doe ik morgen dan maar. In plaats daarvan ga ik douchen en vroeg m'n nest in.

De volgende dag vertrek ik nogmaals richting school om te schrijven. Mijn volle stempelkaart neem ik mee en voor nog één keer loop ik naar de juice bar. Het is erg onwerkelijk dat ik morgen terug naar Nederland ga. Een paar weken geleden wilde ik al plannen maken voor een volgend project, maar elke dag veranderde ik van mening. Uiteindelijk leek het me beter van het hier en nu te genieten en dan back home pas een beslissing te maken. Als Gabriela en ik klaar zijn met ons laatste avondmaal samen, zet ik mijn iPod op en ga dan toch maar mijn spullen inpakken.

Op woensdag word ik om 10.00 uur opgehaald door iemand van school. De eerste 5 minuten kletsen we, maar daarna is het stil. We zijn allebei in onze eigen gedachten verzonken, terwijl de auto koers zet naar het vliegveld. Eerst deze vlucht uitzitten en dan kan ik een week lang bijkomen en over alle toffe belevenissen mijmeren. Daarna ben ik als herboren en zal mijn hoofd snel vol raken met nieuwe dingen.

Wat ik heb geleerd van deze reis? Eigenlijk zijn een aantal dingen die ik al wist, nogmaals bevestigd.
- Het komt altijd goed, no matter what.
- Blijf jezelf trouw en volg je gevoel.
- Geniet zoveel mogelijk van je leven.

Tijd voor afsluitende woorden. Hartelijk bedankt voor het lezen van mijn blog, ik hoop dat je het met veel plezier hebt gedaan. Zo ja, dan is mijn 'mission completed'. En een bijkomend voordeel is dat ik nu niet telkens hetzelfde verhaal op hoef te hangen als iemand me vraagt hoe het is geweest.